ŞİDDET SARMALINDA GAZETECİLİK
Düşünce ve ifade özgürlüğü, otoriter rejimlerin hedefindeki temel insan hak ve özgürlük
kategorileridir. En genel anlamıyla basın, düşüncelerin kamusal olarak ifade edilebilmesinin
temel yolu; halkın bilgilenme, toplumsal ve siyasal gelişmelerden haberdar olma hakkının
kullanım kanalıdır da. Olağan demokratik rejimlerde, gazeteciliğin sahip olduğu bu güç,
demokrasinin gelişimine katkı olarak değerlendirilirken, otoriter rejimlerde, siyasal iktidarlar
tarafından bir tehdit, baskılanması gereken bir güç olarak görülür. Tıpkı şimdilerde
Türkiye’de olduğu gibi! Otoriter rejimler, halkın toplumda olan bitenden objektif bir biçimde
haberdar olmasının önüne geçmek isterler. Bu nedenle, basın bir kez daha siyasal
otoriterleşmenin hedefindeki birincil yapı haline gelir.
Bu çalışma kapsamında, insan hakları odaklı gazeteciliğin Türkiye’deki durumu üzerine bir
değerlendirmeyi amaçladık. Türkiye’de giderek ağırlaşan otoriter rejim karşısında, gazeteci
güvenliği ve basın özgürlüğü ülkenin temel sorunlarından biri olmayı sürdürüyor. Çok sayıda
gazeteci tutuklanıp gözaltına alınırken, görsel ve yazılı gazetecilik ve yayıncılık alanında
faaliyet gösteren birçok internet sitesi mahkeme kararı ve/veya kanun hükmünde kararname
ile askıya alınıyor; pek çok habere erişim engeli getiriliyor, sahada haber takibi yapan
muhabirler, kolluk kuvvetlerinin şiddetinin farklı biçimleri ile karşı karşıya kalıyor.
Bunun yanı sıra, özellikle gazeteciliğin bir sektör haline gelmesiyle birlikte, meslek içi hak
ihlalleri, kayıt dışı çalıştırma, mobing, esnek istihdam, ücretlerin düşüklüğü, çalışma
koşullarının zorluğu, toplumsal cinsiyet eşitsizliği, editoryal baskı veya sansür gibi “içerden
hak ihlalleri” meselesi çoğunlukla görmezden geliniyor.
BU ÇALIŞMA, BİR YANDAN SİYASAL OTORİTERİN BASKILARINA, DİĞER
YANDAN MESLEK İÇİ ŞİDDETİN HER TÜRLÜSÜNE DİRENEN VE EKONOMİK
SÖMÜRÜ KARŞISINDA MESLEKLERİNİ BİR MÜCADELE ALANINA DÖNÜŞTÜREN
TÜM GAZETECİLERE ADANMIŞTIR.
